Herkesin bir Thom Yorke’u var.
Yıllar sonra ilk kez keşfettiği bir klibi var.
Çekip dizlerini midesine yatarken,
Mırıldanarak iyileştiği bir anı var.

Politika bilmeyenler,
Bilip de bilmeyenler,
Değiştirenler,
Anlayıp öyle değilmiş gibi sürdürenler,
Aynenciler,
Tamamen politikler…
Bir şekilde hepsi finanse edilmekte ve var.

Benim ablam çok;
Parmağında tığıyla bazen,
Elinde direksiyonuyla,
Bir matematik testi başında çocukla,
Cübbesiyle, aşık kalan yüreğiyle,
Bir dönem acımasız ilk dark side’yla.

Hepimizin kestirme bir yoldan,
10 dakikada uğramak isteyeceği bir lisesi var.
Kızlar tuvaletinde birbirine su attığı,
Aslında o öyle değildi demek isteyeceği bir anısı var.
Babasından dileyeceği bir özrü ya da sallayacağı bir küfrü,
Birlikte gitmek istenen ve daha önce gerçekleşmemiş,
Bir İstanbul seyahati var.

Haydi anlatalım,
Çemberde rahatlayalım.
Liseliler vardır,
Hepimiz liseliyiz.
Lise bir kültürdür;
Ben lise kadınıyım.