Bir kâğıt kesiği gibidir geçen zaman
En çok parmaklar alır nasibini
Hangi nasip lanetlenmekten kaçabilmişse

Hızlı unutuş, keskin acı
İşte!
Budur ortak noktası yaşlanmakla yaralanmaların
Bir sonraki anımsama idmanına dek
Sen de tek tek say içinden
Bunca yıldır hevesle tuttuğun tüm rakamları

Kimse bilmez yedi ile benim aramda olan biteni
İnsan değişmeli ve gelişmeli diyorsun da canım
Ben seviyorsam yedi de beni sevmeli
Elma değil bu kumardır, kumar!

E ben de inanıyorum kendime
Yediye inanır gibi
Bir uçak dolusu ortodoksun peruğunu
Çeker alırım şimdi;
Yedi de beni sevmeli!

Huysuz kabin amirleri kadar gerçek olmalı bu aşk
Titretiyorsa içimi sinirden
Ve gülümsetebiliyorsa beni ansızın
Görebiliyorsam ayı yakından
Birinin takkesinin böldüğü pencereden
Üstelik yoksa ardımda devletlimin desteği
Uçuyorsak aynı uçakta sen ben bizim oğlan

Yedi de bana vermeli kendini
Yedi kere
Sonsuz bir biçimde
Yedi kez
Artarak ve arttırarak
Çarparak ve katlayarak
Yedi de beni sevmeli, muhakkak!