divanenin eşiği parçalandı, mermerdendi
ateşin duvara düşen gölgesi şeytan kostümlü
geri vitesi yok tarihin tozlu sayfalarının 
zifiri karanlık ikiz doğurdu hoppala
soyut soluk bir cam buğusunda yankılanır ucubeler, cübbeler, yedi cüceler
terelelliler terelellilerle
haydin dogmalar güle güle 
eşiğin dibinde bir yumurta çatlar 
dali’nin bıyığı çıkar yumurtanın içinden
dali’siz
bir 
bıyık

bir japon atasözü der ki;
“sis yelpaze ile dağıtılmaz”

divanenin sözleri kör olsa da
gölü daha iyi görüyor hazretleri
hayretlerini gizleyemez, ıslık çalar uzun uzun uzun 
yanılsamanın yanılgılardan artakalan cevheri soru işareti 
yüz bin yıl önceki serüvenin üzerinde acı sis üç nokta
yüz bin kere maşallah hayalin buğusunda atlı süvariler
binecek daha çok atlıkarınca var
keşmekeşten akarken yiten berraklıkta
dali’nin bıyığı atomların arasında, üstünde, yarasında, her yerinde şeyin, tekil zamandan çoğul nehre akan önsezilerde, ordan kiraz ağaçlarına, zehrin vicdanına, 
zahirin elmas yüzüğüne, tapınak bahçelerindeki baygın günahlara 
lalala la la 

Şubat 2024 – Toronto