Kaldığın yerden devam et
göz göre göre, deneye deneye
vara vara son beyazköknara
bana rağmen soluğum çöksün toprağa
el yordamıyla adını koyduğum kuşlarım
bana rağmen bana başka
ikinci kez kanat çırpmaz
sen zaten adresindesin
çukur tekrar ederken böyle
oyuk derinleşir orada.

En soğuk kışa, doğru mu söyledim,
kargalar, robins, sinekkuşları
doğru mu, siyahşapkalılar ve sedirmumları
karınlarından taşan hiçle dayanıyor
maharetinden kuşkum yok
hâlâ oradasın
ben sadece kendimle solucanların
yer değiştirmesini bilirim yağmurda.

Sırtımı devirdiğim gibi
devrildiğinde sırtın bir karıncanın sırtına
ağzımdan aldığın soluk başlar
sen zaten sürüngenler, yırtıcılar arasındasın
altıntaçlıkrallık tüyünü tarıyor
kuzeykardinaller, çamsiskinleri
başta mockingbirds sandıklarım
o tüyün simetriğine düşüyor.

Kara belirgin kanat belirgin kış
ellerim sanki çöken toprağı ağırlaştıracak kadar kalın
kayagüvercinleri içinde orman genişliyor
sesin hatırlanadursun
gözlerim yine yine görsün isterim
gözlerim yerin oyuklarından aşağı.

Durma devam et, durma kaldığın yerden
kese kese, arkana baka baka
ama hızlı uzadığını bilip dağçamının
dokunmasan gövdede büyür, dalgalanır yaş
ve küçük bir nokta
ağaçla ağaç arasında, burada
iyi gözlerinle kurtarmanı beklerim
hayatta kalmamayı.