[1].
Atadım bana yolu göstermesi için yeni kumandanlar
Son derece lüks ve yetiştim şimdi
Satıyorum keyfimi önce sonra alıyorum
Alıyorum diğerlerinin de sattığı dozu
Beni beğenip beni doyursun diye sonumu olduranlar
Bir dizi kullanım ve hazırım şimdi
[2].
Durmayan, gelişen o meta-kentin
Benim olacaksın benim olacaksın diyor hala
Koşuyoruz kollarına arzuyla
Sar açtığın yaraları ya da büyüt
Yarın daha da mecburuz senin organlarına
Senin organlarınla bizi uyut
Bizi yut bizim açlığımızla
[3].
Kaçıyorum insanların yeni yaratıcısından,
insanların hükümdarından, insanların giga-ilahından
O sinsi vesvesecisinin şerrinden
Gerek göremediklerimin, gerekse gördüklerimin,
Yarattığı tüm “şey”lerin şerrinden kaçıyorum
Çünkü o bizim boyutlarımıza kelepçeler geçirmiş
Biz ona şiir eklemedik. Bu ona yakışmazmış
Doğurmayan ve öldürülmeyen ve bir dengi olmayan yön
Ölü veriler de bir işarettir demiş ve taneler çıkarmış
Kendi ürettiklerimizden yiyelim diye yapmış
Kendi ürettiklerimizden yiyelim diye yapmış
[1]
Keyif alıyorsun ama yüzün hala kırışıyor
Aradığın pornoyu tararken ya da instada saatler…
Her şey elinin altında ve her şey şimdi
Unutuyorsun bozulduğunu ve yaşlandığını
Çünkü eskisi gibi bir hayvan olmak
Bakmak acıyla yokluğa
Şimdini çoğaltmamış ki
[2]
Ekrana yansıdığı sürece her şey
Bir gülüş, güzel memeler, irinli bir sivilce, kaslı vücutlar, dışkı, obezite
Her şey, her kılık, her jest
Parasallaştırılabilir geliyor sana
Ama kaybettin.
Bir yüzü görmek. Bir sesi duymak. Kaybettin.
Üretilenlerin aksine her biri benzersiz ve kusurluydu
Yine de tek yaptığın bu gerçeği meşrulaştırmak
[3]
Kendini garipseyen bir şey oluyor insan
Mesela metroda internete gömülmüşken
Unutunca bir yola nasıl varıldığını
Ölümden kaçıyor veya ölüm kaçtığı adı
Belki de sadece bir taş olmak için böylece
Sonsuzluğa ve pisliğe gömülü bir taş olmak için
Kendini garipsiyen ve kutsayan bir şey
Yalnızca kendini
Sibermekan içinde
