Kurtulup gitti mevcudiyetin öte yakasına
Kışın sesi, öküzün altı, karbon bahçeler
Granit ışıltılı bir varışta kırılmaz ışık, bölünmez göz
Yazgının kadınları geri sardı kanlı iplerini
Kombinasyonların bilmecesi açılmış çiçeklerin medarı iftiharıymış
Bıraksan uçarmış ötermiş bahçelenirmiş. Bırakmışlar.

Etin vıcık duvarlarından kurtuldu
Temas atomlarından sıyrıldı
Rahatsız etmez sonsuz peluştan sonsuz
Her tür solucan yasak. Memnun bir yasak. Serbest bir yasak.
Anlamın katlarını sona erdiriyoruz
Anlamın anlama gerek duymadığı
Anlamın solumak kadar kendinden üryan olduğu
Vardı işte bir küre büyüyor ellerinde

Zamanın dikenlerinden biten gülleri şimdi
Başını sıkan yılanların özgürlüğünü
Yüzüç yıldır biriktirdiği açgözlü boşluğu
Hepsinin yüzünün her bir kıpırdanışını
Sen diye bir kavramı bir kavrama dönüşmesini
Tutamadığı ellerinden kaydırdığı her şeyi
Sırtını yalnız kendi koluna yaslayabileceğini
Tavanla bakışmakla her bulduğu ışıkla sözleşirken
-Yanlıştı bunlar varılacak olanın kendisi-
Yüzüç yılın nasıl geçtiğini anlamaması
Yüzüç yılın hangi yılı düşünerek zaten
Baştaki sondakiyle aynı bir tek konfüzyonla
Kusurlu bir çember olarak buraya ulaştı

Arındırıldı tüm yalanlar doğrulandı
Ellerini koyacağı yerler bir sabite bağlandı
Anlama doyuruldu büyüttüğü boşluk
Tüm yılların affı teslim edildi tek tek
Kusurlu ama hatasız bir erinçle
Kendisine nihayet uzanabilmiş bir çember olarak
Eksi sonsuza eriyecek bir sonsuzluk olacak artık o

(Tüm zincirler bir hayırseverce satın alındığında, tekerler geri akmaya başladığında, göklerden yumuşak bir perdesizlik indiğinde ve tüm olasılıklar tek kıvrılışla bir olduğunda kalbin bağıran bir alarm olmayı bırakır da ritim artık tek yönlü bir çancı olmamakla seni hiç bilmeden arzulayıp görünmez duvarları düşlerinde tırnaklamana sebep olan ancak varlığını bilmediğin o tek arzu yani aslında tek arzuya (fakar sezerdin veya seziye sebep olacak şeylerin sezgisinin sezgisi bir bakıma birkaç kez elekten geçmiş acı su) daha doğrusu arzunun nesnesine kavuştursa da bilemezsin hasretin hasret olduğunu bir zaman fakat bu elbet evladır fakat bilseydin olmazdı fakat bilmediğini bilmediğini bilmediğini (birkaç kez elekten geçmiş demir bilyeler) bilmemen iyi olduysa da en üst iyilik yalnız en yüksekten görülecektir ve sen en üstün bir altında elekten geçmiş bir beden posası olarak vitaminin kendisi olmakla erinçtesin diye bakabiliyorsun güneşe yanacak bir şeyin olmadan ve esasında hiçbir şeyinin olmamasına bağlı olarak her şeyinin olması veya bunların hiç umrunda olmaması da söylenebilir olsa da söz talep ve arızaysa şayet söz etmemelisin, sözü etmemelisin ki zaten öyle yapıyorsun.)