Dönüş Hem Ne Çok Hem Ne Çok Az

And olsun ki insan oğlak burcudur.

İ yinin bil ki bu dünyada bir üssü Allah ü alem pürçek bir algoritmadır heye gücünü kızına isim koyan hiç berraksa da söze gelmez ifade i çizdiğidir akrebin kıskıvrak iş talebinde bulunduğu gibi. Sen de bil insan biliyor çünkü, insan olan biliyor durulacağı yeri ne şecaat ama yaydığı obruk bakmaya dalak bırakmıyor esiyor aleyhime, eğer başını alıp kaçıp gidersen siktir git!

Gitsin bakalım.

Nam- ı işte böyle deyiyor el evveli vel ahiri ve batın ve zahir efendim vukuat dinliyor

Kayıp ve düşecektir şimdi o tümsekdeyiz insan kendini ellemiştir

Elleyip kendini itmiştir insan düşmüştür. Vuku u sada ettiren takla attıran kendine insan hep bir yanıyla geç kalmıştır hep bir yandan ayırdedilebiliriz böylece indirgenebiliriz dile bütün sesler çarpışınca birbirine. Adamm sen de haz ile pırıl pırıl en kavisinden ahret gündem tayin eder obur bilirim günahlarım alıp başını gitmededir dalıp gitmededir hayata böyle atalet defalarca meraklan aşka iki ayrı şeydik de bol bir çiçeği emziriyorduk aynı rengtik başka neydik? Eriş bana elim tut elinden dilin çıplakken sözü vida! Sözü çünkü didiklemek şiir kaldırmak biraz kahkaha çokluk biraz da hakikattır derisi sedir diye. Bırak görelim uykulu gözlerle neymiş hakikat aşılamaz cemali sathında var mı haberi hangisinde memeleri büyük olandır o kibarlık burcu ceset tüccarı, aktabı erba yahut beni dürüst bil dinlemek de bilirim. Nefsine döner bıçağıyla koşuyor yüzü melek görmüş yüzü beni pipetle ikna ediyor 

La mevcude illa hu. Biliyorum mihverim insan kemiğidir üst üste örterim içimi susuyorum. Adımı. Biliyorum. Kendini uçan kuş oğlak burcudur. Kime mekan oluyor inziva ettiğim yer tedarik ve tebahur ettiğim eğlence uğrayı verdiğim nihayet nihaidir tanlarında kızıl yoğu, dahildir aşka süne nispet eden akış höpürt ettiğin o strawberryy şeysine de zam geldi kin öğün hazır ol var oluşumuz varoluşumuzdur. Heideggerci kız gerginliği konum atmış likelıyor ve yürüyorum

Gece caz, acem kürdi midir? Hakikat işine aklım ermiyor, italyan lisesini kazanmış beyoğlunda yokuş çıkıyor gece caz beş duyumdan biridir diyor, dinliyorum, dinlemek de bilirim. Ne yapar ne eder insana hakikat kendini elletir sezaryenle osman el ele katedilmiş zarları “bu ıslaklık nereden diye sorarken italyan liseli kız” aşmak düşünüyorum kendimi, yalap şalap en beyazından bir cerrahi haydarisi alıp diyorum

Kendime, dile kükresem mi? Dile çünkü gramer kaldıracıdır şiirin

Efendim çokluk hayaldir dediğinden beri

İnsan oğlak burcudur.

---

Çağrıldığında İpekten Karşısına Sızımla Pusudum’ UYANA

Birab, bitab, gözlerim sendeliyor ondan, ağrım başımı vuruyor, bir kitap tercih ediyorum, tercihen göğsümdeki gizli kaleme, boşalsın gökte bulut mabuttur, mazlumdur alevleri üstüne geldikçe sinen ödüm, küttab haricinde itfa tedfinim komodinim benim idareten küt feracesiyle yolda broşür karalayan topuklu teyzeler istikrara yön verirler.

Korktum zift terden baygındı adımı kılıç kestim sıvışarak zifaf hergele boykot

İstanbul da ay yaşa!

Caz onca sıkıştırılmış vida sesi

Ey bandırma terlersin nemden eyvah ervah güruh fason ve sosyal demokratizm türkiye kadar mahcubum.

Tüh ömür geçecek sesidir, süetli epilasyon iskarpin topuk şizofreniyle elele

Nikaha gider gibi ölüme

Memesine değince yükseğe çıkan insan burcudur.