Bana kalsa beyaz bir şeyi devam ettirecektim
İçimde büyüyecek yer bulamayan çiçeğin ne hali

Benden artık bir tenhalık diye bahsedildiği sokaklarda
Buraya kadarmış dediğim şeylerle merhabalaştım
Sessizliğin ve eksik olanın en iyi yanı budur bana kalırsa
Kaç kez döndü de ay ışığı bir benim evime uğramadı
Kalbim kimle dövüşürsün
Sevmenin iyi hissettirdiği bir yol vardı orayı kaçırdın
Kalbim kimle dövüşürsün
Madem ben bir insanın tam ortasında kaldım
Madem adında ağrıma giden ve orayı bulan bir şey var
Madem dünyada yer bulmuş şeylerle anlaşamıyorum
Birkaç kez dua ettim devam edeceğim bir kalp olsun
Gözlerimi kapattım dedim karanlık iyi bir kişi olsun
Bir hikaye aradım elle tutulacak bir şey
Gökyüzü nasıl bir fikir benim hiç aklıma gelmezdi öyle bir şey
Sen karşıma nasıl da ben olarak çıktın

Neden sevgim bana diğerlerininki kadar yakın değil
Kaçtığım şeylerle istasyonda karşılaşıyorum
Kalbim çok mu geç düzeltmek için
Zamanında ağlamadığım şeyleri
Kimle dövüşürsün

Yanına uzandım diye başımdan okşamayacağını
ve benimle iyi geçinmeyeceğini biliyorum mutsuzluğun
Ben şarkı bitmesin diye evin yolunu uzatmıştım oysa
Kalbim kimle

Beni köşeye sıkıştırarak hayata inandıran yüce Allahım
Ben taşı attım da denizin canını mı acıttım
İnsanların kötü çıktı da ben kalbimi çekip almadım mı
Yaşamak ben olmasam da devam etmiyor mu
İnsanların sesi, şehrin sesi devam etmiyor mu
Aşık olmayanlar kurtardı kendini
Yahu ben geceni bağrıma basmadım mı gündüzün nerede
Kalbim, Allah’la mı

Mesela bir çiçeği öğrenmek diyelim
Çalınmış olsun üstelik dükkandan üstüne bir de susuz kalmış
Haraplık desen doğduğundan beri elhamra
Bir kez olsun sanmış çiçek vitrinde değil de hayatla büyüyecek
Diyelim ben bu çiçekle el ele verip kafa tuttum solmaya
Allahım peki kalbim kimle

Ben bir ateş yaktım da orada kendimi unuttum
Bir fırtına var işte kendimi savunamıyorum
Yutkunmayı annemden babamdan çok görüyorum
Ağlamakla dolsa bu çukur içine ne ekeceğim
Belki de bir yolu vardı ama oluruyla o kadar iyi anlaştı ki
O tozun yerini bilip temizlemeyen
O evin ışıkları yansa da kalbi karanlıkta kalan
O komşusuyla beraber aradığı öldürdüğünü
O sen yapmadığın için uçan uçurtma
O sözcüklerin kursağınla yolda iki yabancı gibi karşılaşması
O bittiğinde gözlerini ağlamaması için uyaran
O yanızlığı bilen beklemeyi de

Biliyorum Allah kadar eskidir aşk
ve biliyorum kimden kayıp olduğumu
Artık başlangıçlarla iyi anlaştığım gibi
Sonlarla da arkadaş olmayı öğrendim
İşte tam şurada bir ateşle baş edemez ya mum
Kalbim kimle dövüşürsün

Bu atların bile insanları benden daha iyi tanıması
Beni hayat karşısında utandırıyor

Sen evinde oturup yağmura şaşırırken
Hayat bir yerinden koptu gitti

Kalbim bana kalsa beyaz bir şeyi sürdürecektim
Yanlışı olmayan şey belki de dalında öylece duran yapraktır
Kimle dövüşürsün