İflah bulanık, kanım smokin üstünde, cevaplanmış ve toparlanmış
Ağrılarım, “zapt etmek orkestra şefi”, bunu biliyorum, sesler sonra açılıyor,
Uğulduyor beliriyor, eşya ve sorular hep beraber
Çağa ne lazımsa ne zamandır, 
Bunu biliyorum “şerh düşmek içimde bir müzikle= üstüme düşmek, kendime gelmek”.

Ölesiye şey etmiyor, gerçek piksel piksel
Bilincin uzvunu işbiliyorum, ilhamın tamamı çünkü
Metafiziktir.

Biraz daha istemiyorum, ses yapabiliyor, nesne cildi kurutabiliyorum
Niçin gevşetiyorum oğullarını el çabukluğuyla, tutku mağlup, hep oraya gidiyorum
Çok uzakta hatırla bunu!
Broadwayin aşkları için, çünkü bu bir yapıttır
Bu düzenin çıplak olması gerekiyor!

Ah bana elzemdir “düşen melekler biriktirmek sanatı”, hacmime uluma! Doğum, bir zaman ortaya koymaktır

İnsanlara anlatmalısın nereden bakarsan bak gonca böyle görünür, gonca bir gece yarasıdır, sona ermek fiiline mola ver, zorunda değilsin 
Zarar verebilirsin
İstersek istemeye bilebiliriz
“Bu” buz gibi bir şeydir böylece zamirleri kente tep
Şimdi sevişmeye müsaittir
Bu şiiri grunge poetry kanalından okuyabilirsin
Winston slim blue dudağında iyi duruyordu
Buna hükmettim şiir bitti 
İyi geceler kapitalisttir!