yerin altında
bu yaklaşmakta olan yeni düzenin
nasıl da gelişmiş bir hazırlık içinde olduğunu görmek
gecemi zorlaştırdı
ona olan özlemime karamsarlık kattı
onu görmeden önce olabilecek kötü şeylerin öykülerini
bir bir aklımda canlandırdı
kalktım yatağımdan
bu gece uykum kaçtı
dışarıya baktığımda gelip geçen bulutların sarılığını gördüm gecede
sanki güneş cılızlaşmış
artık gündüz buymuş
cılız bir sarılık
şöyle düşündüm: bulutlar gecede sarıysa ertesi günün sabahı pis olacaktır
(ama şimdi gün içi ve hava mis gibi, demek ki şiir her zaman haklı çıkmıyor)
ve gecenin bu saatinde
otobandan hızla ilerleyen tek tük ama sürekli aracın
hiç de hayra alamet olmadığını öğrenmişizdir
uykumu kaçıran olaya dönersek
bu bölünmüş insanlar tekrar ortak paydada şimdi
bir araya geldiler
ve gezegenlerinde hâkimiyetlerini tekrardan kurmayı hedeflerken
korkunç bir şey oldu
metalik siyahlar içinde bir düşmüş savaş lordu onları kuşattı
siyah parlak kılıcı teslim almak istiyor
bu insanların kökünü kurutmak istiyor
gezegenlerinin yeni sahibi olmak istiyor
biliyor mu ki karşısındakilerin onurları için yaşadığını
onları hafife alıyor
ama biliyorum ki kısa süreliğine de olsa
onlara karşı galip gelecek
işte tüm bunların
özellikle de o gelişmiş ve küllerinden doğan yeraltı hazırlığının
o parlak metalin yanlış ellere düşüşünün
yenildi sanılanın çok daha güçlü bir biçimde geri gelişinin
korkunçluğunu gördüm
onu özletti bunlar bana karamsarlıkla
tüm bunlar uykumu çaldı benden
şimdi ancak o evrenin
dallanıp budaklanan sınırsız tarihini kurabilirim aklımda
ve olasılığı çok yüksek ve yakın o depremin
olabildiğince geç olmasını
o zamana kadar daha sağlam evlere taşınmayı
dileyebilirim.