Kaybolanın çağrısında gizlenir bulunmak
Eski oyuncu inandırılır öldüğüne
Nisyan sivri bir çatal
Geçmişe batırdığında şiddeti artar.

Tek tereddüt yeter boşlukları doldurmaya
Ama parçalar eş değil şimdi, geçit bozuldu.
İnsan, unuttuklarını yeniden üreten ve inanan
İnanma isteği onu hayvanlardan ayıran.
Bende öyle bir inanç kalmadı
Güvenmedim hafızayla dile, güvenemem
Bilirim kurgulandığını, şekil değiştirdiğini
Gözlerimle görsem de kuşkudan yanadır güvem .

Hafıza en büyük dolandırıcısı insanın
Güzel anıları mı yok ettiğimizi bilmeden
Devam etmek ürkütücü, sürdürmek sahte bir eylem
Yıktığımız bütün, gerçekte nasıldı?
Neden demanstan ölür bazı hastalar?
“Unutmak iyileştirir” diyen filozofun delirmesi neden?

Her yıl vefat haberi çıkan ünlünün
Öldüğüne eminiz, yaşasa bile
Casablanca’da geçmeyen sözün filmi andırması gibi
“Play it Sam, again!” repliği hiç yazılmadı inan
Bilincimiz sahtekâr, belki biz de.

İlk ve son isyan, dünyaya geldiğin ân
Hafıza henüz belirmemişken.