I
sana oğlum diyeceğim anne yatağında bi gör de tanı beni
karşıdan karşıya geçerken elini tutacağım
bak ay bak yıldız hepsini bizim için kondurdu yerine allah
kendimizi mesut, hayır, kalabalık sanalım diye
bugüne dek önümüzde bizi biriktirdiler, toplayıp hamur ettiler
güzel yüzün, balkan gözün ondan kurulan oyunda
rolümüzü karıştıracak kadar bana benzer

seni çiziyorum istediğin gibi olmuyor
burnunu neden buraya bırakmışım, neden dudakların aşağı doğru
aslında kurcalasan o da başka.
ama bir akşamüstü belirir tam alnının ortasına gelir
tek tek iğneyle işlenir
b e n i m a ğ l a r ı m

ah oğlum bu baharlar derinimizde dökülüp duranlar
yolunu bulacak mı seslerimizi bitirmeden
varacak mı uzun nehirlere

II
saklanalım gelecekler
nasılsa ağaçların arkalarına dolaşacaklar olmazsa sökecekler
güvensizsek bile biz bugün buradayız
çıkarız da, bi kuvvetlenelim
belimizi sırtımızı yükleyelim
biz en azından bugün buradayız ve aşığız da
onlar nerede?

belli vakitlerde biz toplanır kendi dilimizde okuruz
hepiciğimiz içimizden, eksiksiz
böyle kurulur dikilen de yıkılan da
ben o mevsim bu duamızı döne döne
bir hayvan sırtında, güneşin bağrında dolanarak tükendim
gördüm ki bizimkiler kimsede yoktur
hep harladığımız hiç yalnız komadığımız öfke
kızlarımızın yanağını pek bi kırmızı yaptı
şimdi bekliyorlar o ufacık işareti gözlüyorlar

söyleyeyim size demekmiş ki baş kabul etmemek:
eğilirsem kendim dinelirsem kendim
siz kimsiniz beyler karşımda bıyıklarınızla
unuttunuzsa haber edin
hatırlatırız iner yanınıza halinizi sorarız.
biz sorarız, gözlerinin sırrını bilenler
yani senin elini tuttuğumda oğlum ağzından anne çıkarabildiğinde
ben yine sorarım bunları.
burada çok ibret var alabilene