I. Pikselin şanslı bir çocuk olduğudur
O benim kardeşim, sanal karakterim
Bu da kardeşliğimizin öyküsü: Piksel ve çamur
Aramızda denetimsiz bir plasenta
Asi elektronların uçuştuğu
İyi anlaşıyoruz bugünlerde
Sanal karakterimle
O ve ben
Her şeyi biraz daha kötü yapmakta
Çok iyi anlaşıyoruz
Örneğin, piksel bir adam öldürse
Adam yani human yani niteliği belirsiz canlı
Ben gık demem
Hatta memleketimin gıgık kuşları bile
Gık demezler
Sanal karakterime
Aldırmayın palavra bakanlığına
Biz gayet iyi anlaşıyoruz kardeşimle
Ciğerli bir küfür etse
Dalından henüz koparılmış muhtesibin
Ardından salon beyefendisiyim, otantik bilmem ne
Ben aynalara bakıp kıkırdarım
Meymenetsiz emojiler çizerim kaşlarımla
Devletin sır olarak emanet buyurduğu sırlardan
II. Piksele çağa uygun nasihatlerdir
Beni bu bu hallere düşüren kardeşim pikseldir
Hakkımda tekno-mücahit iftirasını yayan
Dünyasızlığı susamlı pide ve kırmızı sıvılardan ibaret gören
Kardeşim pikseldir
Akılsızdır ya da aklın sanallaşması
Bense kozmik betonlar kadar reelim
Evrenin neresinde olsa
Gözyaşlarımdan yapılmıştır evim
Bak kardeşim
Dövdürsem, irkitsem, hırpalasam
Sanal karakterimi şamarlasa süper egom
Aramızda dijital dünyanın raconsuzluğu
Sonra hohlayarak çok bilmiş suratına
Ilıman iklimlerin sünepe karakterler yarattığını söylerdim
Dinle kardeşim
Vakanüvislerin yozlaşma dediği
Tatlı yerken içinin bayılmasıdır
Ayılması sonra sanal
Bir karakter olarak
Toplum biliminin bug’ını arıyorum şiirde
Bugünü aramıyorum lanet olsun otomatik düzeltme
İşte bunlar ev hanımları için böcek türleridir
III. Pikselin realiteyle imtihanıdır
Düşündüm de neden iyi anlaşmayalım
Onda sonsuz bilgelik bende çıtkırıldım bilek
Mobese kayıtları, güldürü, şenlik
Bir neden göremiyorum, hatalarımı göremiyorum
Kusursuz bir ikilik
Sizinle çok iyi anlaşacağız
Metastatik kolon kanseri, karaciğer bitik
Fakat iyi anlaşacağız biliyorum Anlayacaksınız nedir bendeki sorun
Eskiden sanal hakikate umut denilirmiş
Şimdi sanal umuda ne denir bilemedim
Reel karakterimle ele almalıyım bu meseleyi
Yoksa sanal ellerim, kollarım sanal
Bütün hasta yatakların dibine
Dinamitler yerleştirmeliyim
Şöyle bakınca marifet değil
Sanal bir karakterle iyi anlaşmak
Zor olan babayla ve aktüel politikle barışmak
Çünkü baba reeldir
Putlarımızdan steril oyuncaklar yontar
Pazularıyla çinko ve B12
Taşır durmadan alfabede ne kadar vitamin varsa
Baba, numunelik bir hayat getirir eve
Sanal bir kan pıhtısı olarak doğar insan
Yaşadıkça gerçeklenir
Sonra reel bir insan olarak ölür
Sanal bir karaktere ölümü anlatmak zor
Ucuz şair olsan
Fişinin çekilmesi gibi der
Susarsın
