yok, bu benim temel sorunum
kafama bırakamamak
ren geyiklerinin boynuzlarına kamera bağlayıp onları güney yarımküreden
izleyememekten kaynaklı,
48’den beri Ganj kıyısında çadırında yaşayan guruyu hiç tanıyamamak.
yok, bu benim temel sorunum,
on yedisinde yoldaşlarıyla giriştiği kesintisiz eylem politiği polemiğinde “Ha siktirin!”
küfrünü savuramayıp, içinde tutan genç partizanı öldürürler.
yok, bu benim temel sorunum,
ana sorunsalım.
felsefenin kadim sor(g)usu Camus’ya göre,
bana göre,
Orta Doğu’da yaşamaktan kaynaklı.
ben Orta Doğu’nun kurbanıyım,
Doğu’nun orta yerinde birinci dünyalıların kurbanı.
yok, bu benim temel sorunum,
buzun üstünde at kızağımla gidemez oluşum,
Lâle’nin pirinç tarlaları planının suya düştüğü hikâyesinin hiç aklımdan çıkmaması,
Rûmi’in dilsiz ve kıyısız denizinin konuştuğuna inancım.
ölürsem dağılacağım,
dağılırsam ölecek,
hiçbir nedenim yok yaşamak için,
mazeretim yok aşk misalinde.
yok, bu benim temel sorunum,
kafama bırakamamak,
annemin beni yatağımda kanlar içinde görmesinden korkuyorum,
bunun için yaşıyorum.
yok, bu benim temel sorunum,
telefonlarda yalan söylemekten sıkıldım.
“İyiyim, sen nasılsın?” demekten,
iyisinden sıkıldım.

“Sen nasılsın?”dan bıktım,
verici olanın kalbim olmasından bıktım.
yok, bu benim temel sorunum,
ölemiyorum.

yok, bu benim temel sorunum,
stil sahibi bir kayıp bir kuşağın militanıymışçasına kafamı av tüfeğiyle duvara
yapıştırabilirdim de.
artistik bohemyan,
yok, bu benim temel sorunum,
pasta yiyerek de intihar edebilirdim,
parisyen ölüm diye buna denirdi işte.
yok, bu benim temel sorunum,
artistliğimi kaybettim.

yok, bu benim temel sorunum,
Orta Doğu’da intihara kalkışıyorum.
dünyayı özlüyorum;
ki ölürsem dünyayı çok özleyeceğim.

yok, bu benim temel sorunum,
kutuplarda kulübemde ölmek.
biliyorum babacığım, senin için delilik kuzey kutbuna gidip ölmek;
alo babacığım, götüne güvenmediğinden değil, çılgınlık onca yol;
hey babacığım, zırdelilik kutuplar.
yok, bu benim temel sorunum,
dünya dengesini inşa etmek için emekleyen hakikatli kişileri tanımadan ölmek,
ve o soylu kararı almak,
ölme kararını
Haşim’in “Ölmek” şiirince soylu ölmek.
yok, bu benim temel sorunum,
yeryüzü bayrakları altında gök kubbeyi paylaştığım kardeşlerime sarılma arzusu.

yok bayrağımın rengini söylemeyeceğim.
yaşamayı çok uzattım.
anne, bu benim temel sorunum,
ne olur senden evvel öleyim.
yok, bu benim temel sorunum,
çadırında pancar soyan köylülerle laflayamamak.
Ege’de köylülerle konuşurduk eskiden,
kısa teknik konuşmalar da olsa temelde anlaşırdık.
işte benim ana temel sorunum,
ifade yoksunluğu.
ifade yoksulluğu,
ifade yetersizliği,
ifade kifayetsizliği,
ifade çaresizliği…

yok, bu benim temel sorunum,
hapsolmak,
dünyaya hapsolmak,
dünyadan mahrum dünyadan azade.
yok, bu benim temel sorunum,
çıkmazda durmak!

Aralık 2022 – Acıbadem