aldansa dünya keşke aldanabilse
içimde kırk yabancı, biri beni sevebilse
yeşil bir susuzluk sürüp gider (ve bakakalır…)
enlemimde rüzgar sadece kaosla alakalıdır
yatağım ve gıcırtım esaretimse
ve ben esirsem yüzümde olmayan bir kokuya
intiharına düş olduğumuz bütün atlar
dörtnaladır

benim hüzünlü vatanıma konan kelebekler hala yaşam ararken
kot 1de oturur her melek ve günün birinde ölü bulunur
isterdim bir kargadan da yaşlı olmayı
bu filmi seksende seyretmiş ve sevmemiş olabilirim
ben ateş altında bekleyen kadim bir düşünceyim
isterdim bir kargadan da huysuz olmayı
aleko yaşlanır: siyah güneşler doğar ege’ye
vefalarımız / -sızlıklarımız bulsun diye yerini
aragon’dan çalacağım bu şiirin tılsımını

mutlu dünya yoktur
mutlu dünya yoktur
mutlu dünya yoktur
mutlu şair ve şehit yoktur
mutlu devlet yoktur

aldansa dünya keşke aldanabilse
içimden gelen sesin renginde bir ırmak yıkanabilse
bestelense kalaşnikofun notaları yakamozun kokusunda
nasılsa onbin yıldır sessiziz
floyd’un kanından daha yalnızdır
bir karga ve bir polis

nasılsa kabukta saklanıyoruz sene ikibin
beslediğim kini balistik açıdan inceleyin