Kalemin ucunu gösterdi şöyle
Gözümün ölçüsünü almak ister gibi
Eve dönerken gölgemin büyüyüp
Kocaman olduğunu gördüm
Yüzüme dokundum
Aynı eller
Ben bendim
Ama gölgem satın almış annemin bütün tencerelerini
Öyle büyük öyle görkemli ki
Yutmuş sokaktaki tüm kedileri
Yanlışlıkla kendini kıyma makinesine kaptırsa
Köfteler de dans eder
Sıcakladığında yoğurtla ört üstünü
Üşüdüğünde lavaşı yırt gir içine
Acıkırsan biraz kopar kendini
Susarsan
Gel gözyaşlarımı iç
Çünkü ben gölgemin köfte olmasını istemiyorum