Bu gece yatak odası dünyadan büyük bir adamım
Felek olmuş tavanımdan, nice yıldızlar göz kırpıyor girene
Bardağımdan akan şelalelerde en güzel hatunlar yıkanıyor
Ah o dilberler ki bir bakışla kırar kanatır, emer tüm kemiklerinizi!
Nerdesin Doktor!
NeRdeSiN dOktoR!
Fakat neşeden çok hüzün veriyor bana her biri

Bir Salvador mesela girseydi buraya, bu mabede
Kim bilir, nasıl dualar ederdi tanrısına paletiyle
Acaba neler söylerdi ruhum için, nelerden kaçardı
Ve de kaybolurdu belki masamda, tavanımı izlerken
Nerdesin Doktor – nERdEsİn!..
Bir bakmışsınız ki Salvador göçmüş benim dünyama!
Ansınız bir ’89 kışında…

Bu gece ben Boğaz’a kök salmış son erguvanım
–(İşte tam da burada yalvarıyorum ona)–
En büyük sanatkâr ben olmuşum sahil kıyısında
Dünyanın sonunda, yârimin beni sulamasını bekliyor gibiyim
-Yardım et bana!
-Yardım et bana!
-Yardım et bana!
-DOKTOORRR!
Gelmeyeceğini bilsem de, kök salmışım bir kere buraya…

Tattım işte bir kere daha özgürlüğü!
Sadece yazıyorum odamda gezinen silik şekilleri
İçimde gezinen Sinik Doktorun ve Kötümserin hikâyesini
Bana tüm yalanları fısıldayan bir hayaldir tam burası
İNANMAYIN ONA!
İNANMAYIN ONA!
Ve ruhumdan atamadığım bir hastalık gibi sarmış beni

Ne zaman korkuya kapılsam, işte budur kaçacağım yer!
Nice sevgililerin kollarından bile daha sıcaktır
Nice dostların sözlerinden bile daha hayırlıdır
Ve işte artık biliyorsunuz öleceğim yeri!
Şimdi söylesene bana Doktor
YALVARIYORUM ÖLDÜRME BENİ!..
Hangimiz daha deli?

Oktay Zorba