Meyilim hep ölüme,
Eşiğindeyim gelgitlerimle belki
Bir sarsıntının bin birikir içimde
Kaçmam bekler dururum
Kulağını kesen acemi ressam değilim
Keçeleşen saçlarımın dolaşığında
Başka yaşamlar arıyorum
Vuran ışıklar camdan girmez içeri
Çarpıp geri kaçar karıncalar gibi
Sazlıkların içinde deli kız
Ve o kokunun balçığında yüzen
Fırlatılmış bir ok hızındaydım
Kaçtığım kendimdi
Hafifletemediğim yaşamım
Vasfım direnmekti
Öyle dimdik sebepsiz bir direk ucunda
Güz yalnızlığındayım yine bir ekim sancısında
Uykularım diken dolu
Kedi tüylerimi döküyorum artık
Kuru öksürüklerimin tuttuğu dumanda
Bir içim daha tütün izni
Satırlar bana göre değil
Ben kelime çalıyorum heybemden
Olaylarda bağımsız şiir işçiyim gecelerde
Kadın okunmaz denen çağda
Kadınca yazıyorum şiirlerimi eteklerimle
Retro Muamma
